ซานอันโตนิโอสเปอร์สผู้มาเยือนครองไมอามีฮีตอีกครั้งโดยบดขยี้แชมป์ป้องกัน 2 สมัย 107-86 ในเกมที่สี่ของรอบชิงชนะเลิศ NBA ในวันพฤหัสบดีเพื่อคว้าแชมป์ การชนะฝ่ายเดียวทำให้สเปอร์สซึ่งนำทีมฮีตไปถึง 19 แต้มในเกมที่สามที่ไมอามี ขึ้นนำ 3-1 ในรอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอ และทำให้พวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่จะคว้าแชมป์สมัยที่ 5 ในรอบ 15 ปีเมื่อซีรีส์เปลี่ยนไปที่ซาน อันโตนิโอสำหรับเกมที่ห้า
ในวันอาทิตย์
Kawhi Leonard นำเกมรุกที่สมดุลและแชร์บอลของซานอันโตนิโอด้วย 20 แต้มกับ 14 รีบาวน์ และโทนี่ ปาร์คเกอร์เพิ่ม 19 แต้มเมื่อผู้เล่นทั้ง 13 คนในบัญชีรายชื่อร่วมกันทำแต้มให้สเปอร์ส ซึ่งนำ 55-36 ในช่วงพักครึ่ง เจมส์ ซึ่งเป็นเงาของตัวเองในช่วงครึ่งแรก กลับมามีชีวิตอีกครั้งในควอเตอร์ที่สาม
โดยทำแต้ม 19 แต้มของไมอามี 21 คะแนน แต่ไม่เพียงพอที่จะทำให้สเปอร์สที่ตื่นตาตื่นใจ เจมส์ผู้เล่นที่มีค่าตัวมากที่สุดของ NBA สี่สมัยนำทีมฮีตด้วยคะแนน 28 คะแนน โดยมีคริส บอชสูงสุดรองลงมาที่ 12 คะแนน ซานอันโตนิโอแสดงเกมรุกที่น่าตื่นเต้นในเกมที่สามด้วยการยิงสถิติรอบชิงชนะเลิศของเอ็นบีเอ
ที่ 76 เปอร์เซ็นต์ในครึ่งแรกของการหลบหนีนั้น ถนนชนะ เมื่อวันพฤหัสบดีที่ผ่านมา พวกเขาวางตำแหน่งตัวเองเพื่อล้างแค้นปีที่แล้วที่แพ้ไมอามี 7 เกมสุดท้ายที่เจ็บปวดรวดร้าวด้วยการแสดงบอลและการเคลื่อนไหวที่ยอดเยี่ยมอีกครั้งซึ่งสร้างโอกาสเปิด 3 แต้มที่เปิดกว้างและการเลย์อัพ
และการดังค์แบบเปิด สเปอร์สนำโดยเก้าคนหลังควอเตอร์แรก 19 คนในครึ่งแรกและ 24 คนมุ่งหน้าสู่ควอเตอร์ที่สี่ สเปอร์สที่ได้รับการประกาศน้อยกว่าอีกสองรายโดดเด่นจากผลงานของพวกเขา Patty Mills ผู้พิทักษ์สำรองชาวออสเตรเลียทำคะแนนได้ 14 คะแนนรวมถึง 4 จาก 6 จากระยะสามแต้ม
และฝรั่งเศส บอริส เดียวมีเกมรอบด้านที่ยอดเยี่ยมด้วยแปดแต้ม เก้ารีบาวด์ และเก้าแอสซิสต์ ไมอามีจะต้องกลับมาเป็นประวัติการณ์เพื่อคว้ามงกุฎ NBA สมัยที่สามติดต่อกัน ไม่เคยมีทีมใดชนะในรอบชิงชนะเลิศ NBA หลังจากตามหลัง 3-1 (รายงานโดย Larry Fine ในนิวยอร์ก แก้ไขโดย Ian Ransom)
ในจดหมายฉบับแรก
ถึงพ่อของเขา ทอมสันสรุปว่าเขาวางแผนจะใช้ชีวิตที่เคมบริดจ์อย่างไร ความตั้งใจของเขาคือการลุกขึ้นตอนตี 5 และจุดไฟ; อ่านจนถึง 08:15 น.; เข้าร่วมการบรรยายประจำวันของเขา อ่านจนถึง 13.00 น. ออกกำลังกายถึง 16.00 น. เข้าโบสถ์จนถึง 19.00 น. อ่านจนถึง 20:30 น.; และเข้านอนในที่สุด
เวลา 21.00 น. ตามที่นักเขียนชีวประวัติสมัยใหม่ของทอมสันชี้ให้เห็น เป็นเรื่องที่น่าสงสัยว่าจริง ๆ แล้วเขาปฏิบัติตามตารางเวลานี้อย่างเคร่งครัดหรือไม่ แต่มันแสดงให้เห็นถึงความปรารถนาตลอดชีวิตของเขาที่จะลดเวลาที่สูญเปล่าให้เหลือน้อยที่สุด (ดู Smith and Wise ในอ่านเพิ่มเติม)
ทอมสันมีส่วนร่วมในกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมายที่เคมบริดจ์นอกเหนือจากการเรียน เขาพายเรือกลายเป็นฝีพายที่เก่งกาจ เขาเล่นคอร์เน็ตและช่วยสร้างสังคมดนตรีของมหาวิทยาลัย เขายังเดินเล่นสเก็ตและว่ายน้ำ ในบรรดากิจกรรมทั้งหมดเหล่านี้ การพายเรือของทอมสันนั้นพ่อของเขาไม่เห็นด้วยมากที่สุด
เพราะกลัวว่ามันจะทำให้ลูกชายของเขาต้องอยู่ร่วมกับเพื่อน ซึ่งจะ “ทำลาย [ทอมสัน] ไปตลอดกาล” กับปาร์ตี้ไวน์และการเสียเวลาเปล่าการสอบไล่ของทอมสัน การสอบวุฒิสภา เริ่มขึ้นในวันปีใหม่ พ.ศ. 2388 และดำเนินต่อไปจนถึงวันที่ 7 มกราคม มีเอกสาร 12 ฉบับ โดยเอกสารช่วงเช้าใช้เวลา 2 ชั่วโมงครึ่ง
และเอกสารช่วงบ่าย 3 ชั่วโมง ผลลัพธ์สุดท้ายขึ้นอยู่กับทั้งปริมาณและคุณภาพของคำตอบสำหรับคำถาม ข้อสอบเป็นสนามแข่งคณิตศาสตร์ที่ยากที่สุดในประเทศ โดยผู้เข้าแข่งขันได้รับการฝึกฝนราวกับเป็นพันธุ์แท้ในการตอบคำถามด้วยความเร็วสูงสุด และใช้ทางลัดที่เป็นไปได้ทั้งหมดเพื่อหาคำตอบ
สิ่งที่ทำให้
ทอมสันประหลาดใจนั้นไม่ใช่ที่หนึ่งแต่เป็นที่สอง ตามหลังสตีเฟน พาร์กินสันจากวิทยาลัยเซนต์จอห์น ครอบครัวผิดหวัง แต่ในที่สุดความยุติธรรมก็เกิดขึ้นเมื่อทอมสันมาเป็นที่หนึ่งในการตัดสินรางวัลของสมิธเมื่อปลายเดือนมกราคม เอกสารสำหรับการสอบนี้เหมาะสมกับความสามารถของทอมสัน
มากกว่า เนื่องจากพวกเขาทำโจทย์ปัญหามากกว่า และงานหนังสือที่มีลักษณะเฉพาะของวุฒิสภาน้อยกว่า แม้ว่าทอมสันจะได้อันดับสองในการสอบสภาวุฒิสภา แต่ความคิดเห็นเกี่ยวกับเคมบริดจ์แสดงให้เห็นว่าเขามีจิตใจที่ยิ่งใหญ่กว่ามาก ดังที่ผู้ตรวจสอบคนหนึ่งให้ความเห็นแก่เพื่อนร่วมงานว่า
“คุณและฉันเกือบจะซ่อมปากกาของ [Thomson’s] ได้พอดี” ความสำเร็จเหล่านี้หมายความว่าทอมสันได้รับเลือกเป็นสมาชิกของเซนต์ปีเตอร์ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2388 ขณะอายุ 21 ปีการเสียชีวิตของวิลเลียม ไมเคิลแฮมขณะที่ทอมสันกำลังศึกษาอยู่ที่เคมบริดจ์ เหตุการณ์ต่างๆ
ก็เกิดขึ้นในกลาสโกว์ซึ่งจะกำหนดอาชีพในอนาคตของเขา ในช่วงเริ่มต้นปีแรกของทอมสันที่เคมบริดจ์ในปี พ.ศ. 2384 วิลเลียม ไมเคิลแฮม ซึ่งขณะนั้นเป็นศาสตราจารย์ด้านปรัชญาธรรมชาติที่กลาสโกว์ ล้มป่วยและไม่คาดว่าจะได้กลับไปสอนหนังสืออีก เป็นหน้าที่ของพ่อของทอมสัน
ในบทบาทของเขาในฐานะศาสตราจารย์วิชาคณิตศาสตร์ – ที่จะเริ่มคิดถึงการแทนที่ของไมคลีแฮม พ่อของเขาต้องการคนที่มีความสามารถของเคมบริดจ์ แต่ใครจะสอนได้ดีและมีความเห็นอกเห็นใจกับระบบการศึกษาของสกอตแลนด์ที่กว้างขวางและไม่เป็นลำดับชั้น
ในขั้นต้น พ่อของทอมสันต้องการหาทุนให้ลูกชาย แต่ในปี ค.ศ. 1842 ผ่านไปเรื่อยๆ โดยที่ยังไม่พบผู้ลงชิงตำแหน่งเก้าอี้กลาสโกว์ที่ชัดเจน ผู้เฒ่าทอมสันเริ่มตระหนักว่าวิลเลียมซึ่งขณะนั้นอายุเพียง 18 ปีเท่านั้นที่สามารถลงชิงตำแหน่งได้ เมื่อความคิดนี้สงบลงแล้ว เขาก็เริ่มรณรงค์อย่างรอบคอบและบางครั้งก็แอบแฝง เพื่อให้ลูกชายของเขาได้รับการแต่งตั้งให้นั่งเก้าอี้
credit : verkhola.com petermazza.com animalprintsbyshaw.com dunhillorlando.com everythinginthegardensrosie.com hotelfloraslovenskyraj.com collinsforcolorado.com bloodorchid.net gremarimage.com theworldofhillaryclinton.net
